Zouden ze bij het Oogfonds weten wat een belangrijke bijdrage (zelfstandige) opticiens en optometristen bij optiekzaken leveren aan de eerstelijns oogzorg en het bewaken van de gezondheid van de ogen van hun klanten? Zouden ze daar ook beseffen dat die diensten door gediplomeerde en ervaren specialisten geld kosten? Waarschijnlijk niet. Afgelopen week meldde het Fonds en RTL Nieuws maar weer eens dat een goedkope zonnebril van de markt net zo goed tegen UV-straling beschermt als een ‘dure’ zonnebril van een opticien.
Afgezien van de vraag of dat een juiste conclusie is en of het CE-merk waarnaar het Oogfonds verwijst, de garantie geeft die het suggereert en afgezien van het feit dat dergelijke keurmerken veel ruimte voor interpretatie laten, is er op die stelling nog veel meer aan te merken. Wellicht dat een stukje plastic in meer of mindere mate tegen UV-straling beschermt maar om met een zonnebril fijn en comfortabel te kunnen zien, is meer nodig.
Misschien heeft het Oogfonds weleens van vertekening gehoord of van coatings, van gepolariseerde glazen of van high definition? Wellicht zou het zich ook af kunnen vragen hoe en door wie al die zonnebrillen van 5 euro gemaakt worden. Of daar dan fatsoenlijke salarissen voor betaald worden en of het ook duurzaam gebeurt. Het adviseert ook om in de winkel naar polycarbonaat glazen te vragen want blijkbaar beschouwt het Oogfonds een zonnebril nog altijd als een functioneel product en is ‘onbreekbaar’ glas een belangrijke pré bij de aanschaf. Zwaar achterhaald en een zinloos advies omdat de meeste zonnebrillen geen polycarbonaat glazen hebben. Oh ja, en het beveelt ook aan de brillen van de grote fabrikanten te (laten) controleren want die zijn blijkbaar ook niet te vertrouwen. De marktkoopman gelukkig wel. Wat een ongelooflijk slecht verhaal van een Fonds dat genuanceerd en met kennis van zaken voorlichting zou moeten geven.
Last but not least komt het artikel op RTL Nieuws ook maar weer eens met het onzinnige verhaal over de twee spelers die de prijzen bepalen. Luxottica en Safilo zouden samen ‘zo’n beetje de hele zonnebrillenmarkt beheersen’ en zo verantwoordelijk zijn voor de ‘hoge’ prijzen. Een broodje aap verhaal dat ooit door het Amerikaanse televisieprogramma 60 minutes in de wereld gebracht is en nu te pas en te onpas weer tevoorschijn komt.
Zonnebrillen zijn sowieso niet duur en er is ruimschoots keuze in alle prijsklassen. Ook bij de opticien. De prijs wordt niet bepaald door twee fabrikanten of door de mate van UV-bescherming maar door hele andere factoren zoals design, productiekwaliteit, glaskwaliteit (zonder vertekening en met bijvoorbeeld de noodzakelijke coatings en ontspiegeling), het materiaal, duurzaamheid, goed en deskundig advies en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Waarom zie en hoor ik dit soort onzinnige verhalen toch nooit in andere branches? Daar worden auto’s, schoenen, horloges, tassen, kleding of wat dan ook nooit op zo’n rare manier met elkaar vergeleken. Hyundai vergelijkt zich niet met Mercedes, Ikea zichzelf nooit met Vitra, H&M of Zara zich niet met Dior of Chanel, Van Haren zich niet met Louboutin. In de optiek wel en dat komt mede omdat ouderwetse organisaties als het Oogfonds een zonnebril nog altijd zien als een louter functioneel en medisch product en hun verouderde boodschap maar blijven herhalen. Welcome in the real world! Iedereen mag zelf kopen wat hem of haar goeddunkt en de keus is groter dan ooit maar het zou organisaties als het Oogfonds en media als RTL Nieuws sieren als ze de consument genuanceerd en met kennis van zaken zouden informeren.
