Afgelopen week schreef ik al over de najaarsactie van Eyewish waarin de keten mijns inziens ver over de schreef gaat. Direct daarop ontstond in België een fikse rel over een brief van Pearle aan oogartsen. In ruil voor hun welwillende verwijzingen, mochten de artsen bij Pearle een mooie bril ter waarde van 1.000 euro uitzoeken. Anders dan in Nederland, liet de Belgische optiek dat niet zo maar gebeuren. Niet alleen werd er een officiele klacht ingediend, tal van opticiens reageerden ook op vermakelijke en ludieke wijze waarbij ze haarfijn duidelijk maakten dat de keten blijkbaar weinig vertrouwen heeft in de kwaliteit van de producten die het dagelijks aan de consument aanbiedt. Een mooie bril kost dus blijkbaar ook bij Pearle 1.000 euro. Dat is natuurlijk fijn om te weten. Dit weekend las ik in een commerciele uitgave bij de Telegraaf over zorgverzekeringen een artikel waarin adverteerder Eyelove ongestraft mag beweren dat het met een autorefractor een “nauwkeurige” oogmeting doet. Het is het zoveelste bewijs dat de Nederlandse consument nu zo langzamerhand echt aan een stelletje cowboys overgeleverd is en roept ook vraagtekens op over de vermeende kwaliteit die zorgverzekeraars zouden willen leveren. Het wordt hoog tijd dat de Nederlandse optiekbranche zich van dit soort zaken distantieert, officieel protesteert en daarmee de publiciteit zoekt. Alleen al die publiciteit zou, net als nu in België gebeurt, een zeer positief effect kunnen hebben en de ketens duidelijk maken dat er grenzen zijn aan wat de branche accepteert!
