Afgelopen zaterdag besteedde het televisieprogramma Kassa aandacht aan de optiekbranche. Aanleiding was de uitspraak van de Reclame Code Commissie die de Eyelove reclames met René Froger als misleidend beoordeeld heeft omdat gesuggereerd wordt dat de benodigde leessterkte ‘gemeten’ wordt terwijl dat niet het geval is. Kassa noemt de Eyelove meting ver onder de maat en vroeg optometrist Riens Gort naar zijn mening. Later in de uitzending kreeg Paul Berkelmans van Eyelove uitgebreid de kans zich te verdedigen en dat deed hij met verve. Eens te meer bleek in deze uitzending dat communicatie een vak is en dat een communicatiestrategie noodzakelijk is om een boodschap juist over te brengen. Eyelove doet juridisch gezien niets verkeerd en mag in Nederland op deze manier brillen verkopen. De consument heeft de keuze. Waar het in deze uitzending over had moeten gaan is het verschil in kwaliteit en het belang van die kwaliteit omdat het om je ogen gaat. Dat kwam slecht uit de verf. Het ging nu vooral over verschillende meetmethodes waarbij Paul Berkelmans heel slim ‘ouderwets en duur’ tegenover ‘modern en goedkoop’ stelde en subtiel aanvoerde dat het de concurrent was die hier om een oordeel gevraagd was. Inderdaad geen erg sterke keuze van Kassa. Een onafhankelijke expert of bijvoorbeeld oogarts was meer op zijn plaats geweest. Ik heb al eerder betoogd dat er geen andere branche is waar op deze manier appels met peren vergeleken worden en dit was een uitgelezen kans geweest om dat nog eens aan een groot publiek duidelijk te maken. De consument die kiest voor Eyelove, doet in feite niet anders dan de consument die kiest voor Kruidvat, Primark, Action, H&M of Ikea en accepteert de mindere kwaliteit. Maar met die mindere kwaliteit kan de klant wel zien net zoals je op een stoel van Ikea kunt zitten en je de kleding van H&M of de Primark kunt dragen. Aan de gevestigde orde niet de taak om die keuze te veroordelen maar om de consument te vertellen cq overtuigen dat het veel beter kan en wat daarvan de voordelen zijn.
