Gisteren schreven we over de omzetontwikkeling in de retail in het algemeen. Helaas zijn er bij mijn weten geen betrouwbare cijfers bekend over de afzet en omzetontwikkeling in de verschillende segmenten van de optiekmarkt waar de afgelopen tien jaar ook wel het een en ander veranderd is. Het aantal verkooppunten voor correctiemonturen is, mede door de komst van bijvoorbeeld Eyelove, aanzienlijk toegenomen en het eind van die ontwikkeling lijkt nog niet in zicht. Voor zonnebrillen geldt dat warenhuizen en branchevreemde verkooppunten een veel belangrijkere rol zijn gaan spelen. Denk alleen maar aan de Sunglass Hut in de Bijenkorf en Solaris in Hudson’s Bay. En dan zijn er nog de online spelers zoals Ace & Tate, Polette en Charlie Temple (met hier en daar ook een winkel) die natuurlijk ook een graantje meepikken.
Het middenveld, van Hans Anders tot Eyewish, voelt zich blijkbaar bedreigd door al die nieuwe spelers aan de onderkant van de markt en heeft op de ontwikkelingen gereageerd met alleen maar meer en steeds extremere prijsacties.
Aan de bovenkant van de markt is er bij de zelfstandige opticiens nauwelijks iets veranderd. De meeste zelfstandige winkels richten zich met een prijsaanbod van hoog tot laag onveranderd op een zeer brede doelgroep en in feite op iedereen van kinderen tot en met bejaarden. Over het algemeen worden ze als ‘duur’ gekwalificeerd hoewel die kwalificatie niet altijd terecht is.
Probleem van zo’n brede doelgroep is dat het moeilijk zo niet onmogelijk is daarvoor een goede communicatie met een herkenbare tone of voice te ontwikkelen. Juist in een markt waarin de concurrentie dat uitdrukkelijk wel doet, is dat een belangrijk nadeel. Veel meer zelfstandige optiekzaken zullen dus moeten kiezen voor een duidelijk speerpunt in hun positionering en hun beleid en communicatie daarop af moeten stemmen. Die positionering kan een duidelijk en herkenbaar segment zijn of bijvoorbeeld de oogzorg. Van beide opties zijn voorbeelden in de markt. Daarover morgen meer…
