De tegenstelling tussen de goedkope aanbieders die elkaar opjagen om steeds goedkoper te gaan en daarvoor kwaliteit en service in moeten leveren enerzijds en de ‘dure’ (zelfstandige) opticien anderzijds wordt steeds zichtbaarder. Niemand kan in koud water koken dus een steeds lagere prijs betekent onvermijdelijk een aanslag op de kwaliteit en aandeelhouders van online aanbieders blijven ook niet eeuwig geld bijstorten. Hoe minder kwaliteit de goedkope aanbieders leveren hoe gemakkelijker het wordt om het verschil aan te tonen en waar te maken. Wil de klant goedkoop uit zijn of wil hij goed voor zijn ogen zorgen? Dat wordt steeds vaker de keuze die gemaakt moet worden. Als zelfstandige opticiens die zorg voor de ogen door meer efficiency betaalbaar kunnen maken/houden dan hebben zij een prima uitgangspositie voor de komende jaren. Daar moet dan wel actief, met gevoel voor de realiteit en inzicht in het bestedingsvermogen van de gemiddelde Nederlander aan gewerkt worden. En de voordelen van goede oogzorg moeten vooral veel en vaak gecommuniceerd worden.
