Hoewel de namen van de auditoren nog niet bekend zijn, wordt er volgens een recent artikel in de Oculus deze maand al begonnen met het certificeren van optiekbedrijven. Op de website van de FOAB is te lezen wat de certificering allemaal inhoudt (klik hier), wat de procedure is en wat de kosten zijn. Dat laatste valt niet echt mee. Als 800 opticiens zouden besluiten mee te doen, kost ze dat samen maar liefst 4 miljoen euro verdeeld over drie jaar. Dat is een aanzienlijke kostenpost voor de branche die bovendien ieder jaar weer terugkomt. Het idee is natuurlijk dat het terug verdiend wordt omdat de klant massaal voor gecertificeerde opticiens gaat kiezen maar dat is wellicht een beetje naïef gedacht in een tijd waarin de klant een heel andere perceptie van kwaliteit heeft dan de meeste (zelfstandige) opticiens lijken aan te nemen. Het genoemde bedrag is overigens nog zonder eventuele kosten voor adviseurs en consultants die winkels zouden moeten gaan helpen om aan de eisen te voldoen. Interessant om straks te zien hoeveel en vooral ook welke winkels zich gaan aanmelden voor dit traject. De beste winkels zijn niet voor niets de beste en hebben ongetwijfeld geen certificaat nodig om hun klanten aan zich te binden. Minder goede ondernemers moeten niet verwachten dat ze met een certificaat plotseling betere ondernemers zijn. Opvallend is een uitspraak van Hans Jansen in het artikel in de Oculus. Ik citeer: “Certificering krijg je niet zomaar cadeau. Als iedereen zich de beste zou mogen noemen, zou er van onderscheidend vermogen niet veel overblijven. En daar was het ons nou juist om te doen”. Dat riekt eerder naar certificering als marketinginstrument dan naar een oprechte poging om de kwaliteit in de branche te waarborgen en ontwikkelen. Het zou bij een “onafhankelijk” instituut als de FOAB toch niet moeten gaan om “de beste” versus de “minder goede” maar om de vraag hoe we allemaal samen de kwaliteit van ons werk kunnen waarborgen en verbeteren? Een certificering waaraan slechts een klein deel van de ondernemers mee doet kan toch nooit de bedoeling van bijvoorbeeld de NUVO en Optitrade zijn? Zij zijn er immers voor al hun leden? Dat roept ook direct de vraag op hoe de ketens op deze ontwikkeling zullen reageren. Zij zijn via de NUVO zijdelings bij dit project betrokken maar ontbreken verder volledig in bijvoorbeeld het College van Deskundigen waarin een commerciële organisatie als Zienrs wel vertegenwoordigd is en zelfs de gelegenheid krijgt op de FOAB website een promotiefilmpje te plaatsen. Daarmee kiest de FOAB nogal nadrukkelijk partij voor een (klein) deel van de zelfstandige opticiens en verliest het opnieuw een stukje objectiviteit en geloofwaardigheid die juist 100% gewaarborgd zouden moeten zijn. De tijd zal leren hoe dit initiatief zich ontwikkelt en of en in hoeverre het bij gaat dragen aan (nog) meer kwaliteit en vakmanschap.
Certificering kost miljoenen
Previous post: Deal with Google impels Luxottica shares
Next post: Weer nieuwe projecten van Italia Independent