Ik googlede gisteren even op ‘brillenoorlog’ en realiseerde me bij het zien van de resultaten dat de branche al sinds 2002 in staat van oorlog is. Toen vochten Specsavers en Fielmann in Enschede een robbertje uit met als hoogtepunt brillen voor een kwartje en minder. In latere jaren duikt het woord steeds weer op als de ketens elkaar weer eens te vuur en te zwaard bestrijden en voor rotte vis uitmaken. Regelmatig moet de rechter eraan te pas komen om een definitief oordeel te vellen en de gemoederen te bedaren. De laatste tijd lijkt het relatief rustig in brillenland. De lage prijzen zijn gemeengoed geworden en wat vijftien jaar geleden voor opschudding zorgde is nu heel normaal. Eyelove biedt brillen structureel voor 49 euro aan, bij Pearle heb je er al een voor 20 euro en Ace & Tate is met prijzen van 98 en 148 euro al helemaal niet goedkoop meer. De zelfstandige opticien houdt nog relatief goed stand al neemt het marktaandeel in aantallen stuks steeds meer af. Willen we die terugloop stoppen dat zijn méér beleving, meer kwaliteit en meer communicatie absolute voorwaarden. ‘If you always do what you always did, you will always get what you always got’ en het is zelfs de vraag of dat nog waar is. De cijfers wijzen uit dat je steeds minder krijgt als je alleen maar blijft doen wat je altijd gedaan hebt. Nieuwe ontwikkelingen vragen een extra inspanning en leveren vaak niet direct iets op maar wie zijn klanten keer op keer verrast, zal daar straks de vruchten van plukken. En verrassen kan in deze branche al vraagt het soms een beetje creativiteit en ‘out of the box’ denken!
