Afgelopen zaterdag besprak hoogleraar psychologie Harald Merkelbach in het NRC de Xlens of “het brilletje tegen dyslexie”. Hij deed dat naar aanleiding van een artikel van wiskundige Pepijn van Erp die de claims van de makers van de Xlens eens onder de loep legde. De uitkomst zal veel mensen niet verrassen. Het door de makers aangevoerde bewijs is flinterdun of zoals Merkelbach het noemt, een “droefgeestig zooitje”. Hoe kan het dan dat er toch zo veel enthousiaste reacties van mensen die de Xlens gebruiken op de website staan? Merkelbach legt een logisch verband met de ongelooflijke toename van het aantal mensen dat met de diagnose dyslexie opgezadeld wordt (net als met ADHD bijvoorbeeld). Die toename is uiterst ongeloofwaardig en vaak is de diagnose dan ook onterecht. In zo’n geval kan een placebo als de Xlens prima werken, betoogt de auteur. En als het helpt om het zelfvertrouwen van jongeren die door foute diagnoses gedupeerd worden, te herstellen, kan hij er eigenlijk best mee leven. Interessante en verhelderende zienswijze die de dingen weer even in perspectief zet. Overigens wel een duur placebo die Xlens!
